Słówka na niedzielę - lesson 8

Z okazji moich urodzin dzisiejszy post będzie nawiązywał do tradycji tego zwyczaju.

Sobie i Wam wszystkim życzę samych słonecznych dni i spełnienia wszystkich marzeń,
tych malutkich i tych dużych :)




kull sana w-inta tayyib - wszystkiego najlepszego

wi-nta tayyib - odpowiedź

u bal mit sana - sto lat

atamannalak kull tawfi - życzę wszystkiego dobrego

أتمنى لك أيام مشرقة, أصدقاء أوفياء و أن تتحقق كل أحلامك .أتمنى أيضاً أن تكون السنوات القادمة مليئة بالتغيرات الإجابية -
Życzę dni jasnych, przyjaciół wiernych i zrealizowania wszystkich Twoich marzeń. Mam nadzieję, że najbliższe lata będą wypełnione tylko pozytywnymi zmianami

Urodziny to zwyczaj świętowania rocznicy przyjścia na świat. Życie człowieka jest oparte na cyklu, który określa pojęcie czasu i według którego organizuje życie. Cykl roczny, wyznaczany porami roku, położeniem gwiazd oraz obiegiem Słońca stał się najbardziej oczywistą miarą czasu. Pojęcie czasu, stworzenie kalendarza, kojarzenie przeszłych i przyszłych wydarzeń z cyklicznie powracającymi porami roku i datami pozwalało nie tylko na organizację bieżącego życia, ale w przypadku wydarzeń znaczących także na przeżywanie, zapamiętywanie i utrwalanie społecznej historii.

Wzmianki o celebrowaniu urodzin znaleźć można już w historii starożytnej. Te pochodzące z Mezopotamii i Egiptu dotyczą urodzin członków rodzin królewskich i opisują wydawane na tę okoliczność domowe uczty oraz publiczne parady.

Narodziny same w sobie są cudem życia, największą i najpiękniejszą magią. Chociaż w starożytności dziecku nie poświęcano tak wielkiej uwagi jak dziś, same narodziny uważano za boski akt stworzenia i łaskę.

Z obawy przed złymi mocami i dla ochrony przed nimi starano się zabezpieczać zarówno podatnych na nie w tym dniu noworodka jak i solenizanta. Chronić ich miały dary ofiarne składane bogom, obecność i życzenia życzliwych osób, talizmany i amulety odstraszające zło lub przynoszące szczęście.

Wierzono też, że każdy ma swego opiekuńczego ducha, który od chwili narodzin czuwa nad nim przez całe życie. Duchami opiekuńczymi starożytnych Rzymian były Geniusze, w przypadku kobiet przybierające postać Junony. Geniusz (łac. Genius, Genii - od gignere; poczynać życie) rodził się wraz z nowym życiem, wstępując w nie jako boski pierwiastek, symbol życia niematerialnego.

Geniusza czczono w dniu własnych urodzin, składając mu dary. Postać Geniusza występuje też w wierzeniach greckich, w mitologii nordyckiej jego odpowiednikiem jest Fylgia, w mitologii egipskiej Ka, w słowiańskiej Dola, w hinduizmie Benzaiten (Benten), a w chrześcijaństwie anioł stróż.

Z czasem przenikanie się i asymilacja kultur sprawiły, że urodziny straciły charakter religijny nabierając wymiaru społecznego, zostały zaakceptowane i wpisały się do społecznych i rodzinnych tradycji.