niedziela, 10 kwietnia 2011

Egipt darem Nilu...

"Tęsknię do smaku egipskiego wina,
tęsknię do wody z Nilu z jej zapachem żyznego mułu.."

'Egipcjanin Sinuhe' Miki Waltari




Z pewnością każdy z Was pamięta z lekcji historii znane zdanie mówiące, iż Egipt jest darem Nilu. Co tak naprawdę Egipcjanie zawdzięczają tej rzece? Życiodajny nurt Nilu umożliwił m. in. rozwój rolnictwa, handlu oraz transportu. Już od paru tysiącleci Nil jest symbolem życia i nieśmiertelności.
Nil (gr. Νειλος, arab. النيل). Długość Nilu to całe 6700 kilometrów, płynące ze środkowej Afryki aż po Morze Śródziemne.


Nil przepływający przez Luksor


Rolnictwo w Egipcie rozwinęło się właśnie dzięki wylewom Nilu. Dzięki corocznym wylewom Nilu suche, pustynne tereny zostawały nawodnione i użyźnione mułem nilowym. Egipcjanie zajmowali się uprawianiem zboża, cebuli, grochu oraz innych warzyw.

Od tysiącleci w Egipcie tworzono system sztucznego nawadniania, znacznie zwiększając powierzchnię gruntów uprawnych. System nawadniający rozbudowano w 1970 roku, gdy w Asuanie zbudowano zaporę wodną (Wielka Tama), sztuczny zbiornik (Jezioro Nasera) i elektrownię wodną. Także od czasu wybudowania Wielkiej Tamy Asuańskiej nie znajdziemy już krokodyli w wodach Nilu.

mały krokodyl z terrarium w Hurghadzie


Poza systemem nawadniającym Egipcjanie stworzyli także tzw. NILOMIERZ. Urządzenie to służyło do pomiarów poziomu wody w rzece, na podstawie których przewidywali, jak obfite będzie użyźnianie mułem pól uprawnych.


Rzeka ta odgrywała także ogromna rolę w transporcie. W starożytności ludzie przewozili przez wody Nilu wszystkie możliwe środki do życia i pracy. Szlak komunikacyjno - handlowy na Nilu łączył Górny Egipt z Dolnym.

policyjny patrol na wodach Nilu w Luksorze


Także w wierzeniach egipskich Nil odgrywał ważną rolę. W starożytności ludność często utożsamiała Nil z bóstwami:

Hapi - Wielki Bóg Żywności i Pan Ryb. Hapi strzeżony przez węże, siedział w jaskini na dnie gór Asuanu i jego głównym zajęciem było wylewanie wody z dzbana na brzeg Nilu. Raz do roku dokonywano rytuału ofiarnego, który miał na celu prośbę do Hapiego, aby trzymał dzban pod odpowiednim kątem. Jeżeli kąt był za duży mogłoby dojść do powodzi, a jeśli za mały to mogłaby nastąpić susza i co się z tym łączy wielki głód.

Ozyrys - jego życie i śmierć są symbolem odradzania się Nilu. Jak rzeka jest sucha to znaczy, że Ozyrys jest martwy, a jego ciało odnajduje Izyda w dzień corocznego wylewu. W momencie gdy Ozyrys płodzi z Izydą, przynosi nadzieję, wiarę i nowe życie, tak samo rzeka wstępuje na brzegi aby wylać swoje dary na pola. Ozyrys jest symbolicznym Nilem, Izyda - Ziemią. Ich połączenie jest jak związek gleby z wodą.


Bardzo często możemy spotkać w hieroglifach i inskrypcjach wizerunki barek i łodzi. Jedne z nich służyły do wypraw po Nilu, inne uznawane były za łącznika z niebiosami.











Mówi się, że jeśli ktoś napije się wody z Nilu, to na pewno do Egiptu powróci :) Pomimo to nie polecam picia wody nilowej, w zamian warto skorzystać z rejsu po Nilu jedną z feluk, łódek żaglowych, czy stateczków cumujących przy nabrzeżu.




Widoki są przepiękne, zwłaszcza, gdy słońce chyli się ku zachodowi. Można wówczas podziwiać zabytki starożytnej kultury Egiptu znajdujące się po wschodniej stronie rzeki.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Online

Na Piaski Pustyni zawitało już: