Dolina Królowych

Na lewym brzegu Nilu, na południe od Doliny Królów znajduje się nekropola królewskich małżonek i córek. Nazwa tego miejsca, Dolina Królowych jest nieco myląca, gdyż znajduje się tam wiele grobów książąt i księżniczek egipskich. Spośród 80 grobowców tylko cztery są udostępnione dla zwiedzających.

źródło: http://www.delange.org/

Najsłynniejszym i najpiękniejszym z nich jest bez wątpienia grobowiec Nefertari [nr 66]. Wybudował go Ramzes II dla swojej żony. Imię Nefertari znaczy "najpiękniejsza".

źródło: http://www.delange.org/

Korytarze i ściany wnętrza zdobią kolorowe malowidła. Sufit pokrywają gwiazdy wymalowane złotą farbą.

źródło: http://www.delange.org/

Grobowiec Nefertari otwarto dla zwiedzających w 1995 roku po długiej i żmudnej renowacji, jednak w 2003 roku zamknięto go do odwołania. Egipska Najwyższa Rada Starożytności zdecydowała je nie udostępniać turystom dla bezpieczeństwa cennych zabytków.

Poza bardzo znanym grobowcem królowej Egiptu w dolinie znajduje się także grób [nr 55] należący do syna Ramzesa III, Amonherchopszeta, który w dzieciństwie zmarł. Na ściennych malowidłach zdobiących wnętrze grobowca możemy go rozpoznać dzięki uczesaniu typowemu dla dzieci (ogolona głowa z kosmykiem włosów na boku).

W 1979 nekropola została wpisana na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Cena za wstęp do samej doliny jest niewygórowana, jednak za wejście do grobowca Nefertari trzeba będzie zapłacić 100LE (ok. 50zł), a codziennie może do niego wejść tylko 150 osób. Wewnątrz można było przebywać nie dłużej niż 10 minut, ale zachwyt gwarantowany.

Czy pisanki pochodzą z Egiptu?

Sporo obyczajów i obrzędów egipskich pochodzi z bardzo dawnych czasów. Między innymi jest to święto wiosny (Festiwal Wiosny) znane jako Sham el Nessim. Obchodzone jest w pierwszy poniedziałek po koptyjskiej Wielkanocy (w tym roku przypada 25 kwietnia). Święto to jest związane z chrześcijaństwem, ale także muzułmanie celebrują ten dzień, spędzając ten dzień w gronie rodziny.

Sham el Nessim jest świętowane najczęściej na świeżym powietrzu. W Kairze w tym dniu każde wolne miejsce na trawnikach nad Nilem jest zapełnione świętującymi egipskimi rodzinami.

źródło: http://meridiani.uol.com.br/destinos/egito/

Tradycyjnie w koszu piknikowym muszą się znaleźć tzn. solone ryby (makrele, sardynki), gotowane malowane jaja, cebula dymka i sałata. Każda z tych potraw ma swoje znaczenie.

W starożytnym Egipcie wierzono, że ofiary z ryb składane bogom zapewnią dobre zbiory. Ryby solone symbolizowały płodność i dobrobyt.

Do grobowców egipskich wkładano jajka, symbol nowego życia. Barwione jaja z czasów faraonów są bezpośrednimi poprzednikiem naszych dzisiejszych pisanek.



W starożytnym Egipcie motywem zdobniczym jajek były skarabeusze z dwoma postaciami ludzkimi. W Kairze na jajkach uwieczniano wizerunki sławnych mężów.

Natomiast do oczodołów mumii wpychano cebulę i rysowano to warzywo na ścianach grobowców. Dla dzisiejszych Egipcjan cebula ma inne znaczenie symboliczne. Chroni przed złym spojrzeniem i zazdrością, a poza tym ma właściwości lecznicze. Natomiast sałata daje poczucie optymizmu na początku wiosny.

źródło: http://blogs.rnw.nl/

Z uśmiechem przez Egipt :)

Witam wszystkich serdecznie :)

dzisiaj na blogu pierwszy z całego cyklu rysunkowych postów egipskich :)


made by Gaba

Proszę zwrócić uwagę (chciałam wyolbrzymić zjawisko),
że pan prowadzi nogą samochód,
a wychyla się cały przez szybę,
żeby powitać innego kierowcę :D
- na pewno to jest tam możliwe :D

Za te rysunek i każdy kolejny ogromna buźka dla Gabi :*

Sekrety Doliny Królów

źródło: http://pl.wikipedia.org/

Po drugiej stronie Nilu, na zachodnim brzegu niewątpliwą atrakcją jest Dolina Królów, miejsce spoczynku wielkich faraonów Egiptu. Miejsce, które do dziś okryte jest mgiełką tajemnicy...

Do doliny można było się dostać jedynie długą, wąską ścieżką. Groby władców Nowego Państwa umieszczano w podziemnych, trudno dostępnych miejscach wśród dolin przecinających masyw starożytnych Teb. Miejsce to próbowano utrzymać w tajemnicy.

Starożytni budowniczy byli zafascynowani kształtem ostrosłupa, piramidy, wobec czego jednym z powodów wybrania miejsca budowy grobowców faraonów był kształt górującego nad doliną wzgórza. Po drugiej stronie wzgórza znajduje się wykuta w skałach świątynia Hatszepsut.

zdjęcie: Mohammed Fathy

Strzeżono je, aby zapobiec plądrowaniu grobowców przez rabusiów, jak to miało miejsce w przypadku grobowców w piramidach. Niestety, już w ówczesnych czasach mimo tego wiele grobowców zostało zrabowanych, a mumie zostały zbezczeszczone. Współczesnym badaczom udało się odnaleźć jeden niesplądrowany, przez co bardzo słynny grobowiec nr KV 62... Howard Carter odkrył grobowiec Tutanchamona w listopadzie 1922r.

makieta doliny przy wejściu

Dolina dzieli się na Dolinę Wschodnią i Zachodnią. Po wschodniej stronie znajduje się większość grobowców, po zachodniej stronie zdecydowanie mniej, ale tu przede wszystkim znajduje się grobowiec Amenhotepa III. Do dzisiaj odkryto 63 grobowce oraz 20 niedokończonych komory grobowe.

Dolina Królów to miejsce spoczynku faraonów od XVIII do XX dynastii. Pierwszym faraonem pochowanym w tebańskiej nekropolii był Totmes I, ostatnim zaś Ramzes XI.

Grobowce kryjące tajemnice faraonów mają złożoną konstrukcję. Jedne mają prostą budowę, inne to istny labirynt korytarzy i komór. Wnętrza grobowców są zdobione wielobarwnymi malowidłami, hieroglifami. Kryły w swoich wnętrzach bogactwa faraonów, wszystko to, co mogło przydać się władcy w podróży w zaświaty.

źródło: http://www.egiptholidays.com.pl/

Egipcjanie przywiązywali dużą wagę do życia po śmierci. Wierzyli, że człowiek żyje tak długo, jak długo przetrwa jego ciało, które jest siedzibą duszy.

Śmierć była dla nich momentem przekroczenia pewnych granic doczesności, przejścia do nowego życia. Wierzono, że po śmierci człowiek może dostać się do świata bogów, m. in. boga Ozyrysa. Aby tego dokonać, trzeba było wypełnić trzy warunki:

• ciało należało zabezpieczyć przed rozkładem - wobec czego dokonywano mumifikacji,
• aby w życiu w świecie zmarłych nic nie brakło, należało umieścić w grobie wszelkie przedmioty, które mogły przydać się w życiu pozagrobowym (meble, odzież, biżuteria, jedzenie, napoje)
• zmumifikowane ciało oraz wszelkie potrzebne przedmioty należało umieścić w niezniszczalnym, dobrze zabezpieczonym grobie - w Starym Państwie były to mastaby i piramidy, w Nowym Państwie wykuwano grobowce w dolinach skalnych;

źródło: http://www.ask-aladdin.com



Na uwagę zasługują między innymi groby:

Tutanchamona
Seti I,
Amenhotepa II,
Totmesa III,
Ramzesa I, IV, VI i IX.

Więcej o nich będzie w kolejnych postach.

Na zwiedzanie Doliny Królów trzeba się dobrze przygotować. W dolinie panuje ogromny upał, latem temperatura przekracza ponad 50'C, a ponieważ miejsce to jest otoczone górami, wiatru raczej nie doświadczymy. Koniecznie należy zabrać ze sobą wodę mineralną, a ramiona i głowę okryć przed palącym słońcem. Dobrym pomysłem jest zabranie ze sobą wody termalnej w sprayu.

W grobowcach, a zwłaszcza w tych wykutych głęboko pod ziemią jest duszno i parno, więc osobom z problemami klaustrofobicznymi odradzam te niżej położone.

W niektórych grobowcach spotkałam się z sytuacją, gdy strażnik podał kawałki tektury jako wachlarze, na co z wdzięcznością przystaliśmy. Oczywiście przy wyjściu było nieodłączne słowo: bakszysz (forma napiwku) ;)

bilet wstępu kosztuje 80 LE (ok. 40zł) październik 2011 i pozwala na zwiedzenie trzech wybranych grobowców w dolinie; dodatkowo płatny jest wstęp do najsłynniejszego grobowca Tutenchamona,

Obecnie na terenie Doliny Królów obowiązuje całkowity zakaz fotografowania, za robienie zdjęć grozi ogromna kara finansowa! Lepiej więc zostawmy aparat w autokarze.

Kolejny punkt naszej wycieczki to świątynia Hatszepsut i polskie akcenty w Egipcie ;)

Egipt darem Nilu...

"Tęsknię do smaku egipskiego wina,
tęsknię do wody z Nilu z jej zapachem żyznego mułu.."

'Egipcjanin Sinuhe' Miki Waltari

źródło: http://www.rzeki.eturystycznie.net/

Z pewnością każdy z Was pamięta z lekcji historii znane zdanie mówiące, iż Egipt jest darem Nilu. Co tak naprawdę Egipcjanie zawdzięczają tej rzece? Życiodajny nurt Nilu umożliwił m. in. rozwój rolnictwa, handlu oraz transportu. Już od paru tysiącleci Nil jest symbolem życia i nieśmiertelności.
Nil (gr. Νειλος, arab. النيل). Długość Nilu to całe 6700 kilometrów, płynące ze środkowej Afryki aż po Morze Śródziemne.

Nil przepływający przez Luksor

Rolnictwo w Egipcie rozwinęło się właśnie dzięki wylewom Nilu. Dzięki corocznym wylewom Nilu suche, pustynne tereny zostawały nawodnione i użyźnione mułem nilowym. Egipcjanie zajmowali się uprawianiem zboża, cebuli, grochu oraz innych warzyw.

Od tysiącleci w Egipcie tworzono system sztucznego nawadniania, znacznie zwiększając powierzchnię gruntów uprawnych. System nawadniający rozbudowano w 1970 roku, gdy w Asuanie zbudowano zaporę wodną (Wielka Tama), sztuczny zbiornik (Jezioro Nasera) i elektrownię wodną. Także od czasu wybudowania Wielkiej Tamy Asuańskiej nie znajdziemy już krokodyli w wodach Nilu.

mały krokodyl z terrarium w Hurghadzie

Poza systemem nawadniającym Egipcjanie stworzyli także tzw. NILOMIERZ. Urządzenie to służyło do pomiarów poziomu wody w rzece, na podstawie których przewidywali, jak obfite będzie użyźnianie mułem pól uprawnych.

źródło: http://fotoforum.gazeta.pl

Rzeka ta odgrywała także ogromna rolę w transporcie. W starożytności ludzie przewozili przez wody Nilu wszystkie możliwe środki do życia i pracy. Szlak komunikacyjno - handlowy na Nilu łączył Górny Egipt z Dolnym.

policyjny patrol na wodach Nilu w Luksorze

Także w wierzeniach egipskich Nil odgrywał ważną rolę. W starożytności ludność często utożsamiała Nil z bóstwami:

Hapi - Wielki Bóg Żywności i Pan Ryb. Hapi strzeżony przez węże, siedział w jaskini na dnie gór Asuanu i jego głównym zajęciem było wylewanie wody z dzbana na brzeg Nilu. Raz do roku dokonywano rytuału ofiarnego, który miał na celu prośbę do Hapiego, aby trzymał dzban pod odpowiednim kątem. Jeżeli kąt był za duży mogłoby dojść do powodzi, a jeśli za mały to mogłaby nastąpić susza i co się z tym łączy wielki głód.

Ozyrys - jego życie i śmierć są symbolem odradzania się Nilu. Jak rzeka jest sucha to znaczy, że Ozyrys jest martwy, a jego ciało odnajduje Izyda w dzień corocznego wylewu. W momencie gdy Ozyrys płodzi z Izydą, przynosi nadzieję, wiarę i nowe życie, tak samo rzeka wstępuje na brzegi aby wylać swoje dary na pola. Ozyrys jest symbolicznym Nilem, Izyda - Ziemią. Ich połączenie jest jak związek gleby z wodą.

na podstawie tekstów z @histurion.pl

Bardzo często możemy spotkać w hieroglifach i inskrypcjach wizerunki barek i łodzi. Jedne z nich służyły do wypraw po Nilu, inne uznawane były za łącznika z niebiosami.

źródło: http://www.uleszka.uprowadzenia.cba.pl

Mówi się, że jeśli ktoś napije się wody z Nilu, to na pewno do Egiptu powróci :) Pomimo to nie polecam picia wody nilowej, w zamian warto skorzystać z rejsu po Nilu jedną z feluk, łódek żaglowych, czy stateczków cumujących przy nabrzeżu.




Widoki są przepiękne, zwłaszcza, gdy słońce chyli się ku zachodowi. Można wówczas podziwiać zabytki starożytnej kultury Egiptu znajdujące się po wschodniej stronie rzeki.

Palcem po mapie... czyli co chcemy zobaczyć...

"Nawet najdalszą podróż trzeba rozpocząć od pojedynczego kroku"

Przysłowie chińskie

Celem wyprawy ma być przemierzenie Egiptu, ale nie tylko typowym turystycznym szlakiem, ale także drogami mniej odwiedzanymi przez turystów. Na trasie wyprawy poza dużymi ośrodkami turystyczno - kulturalnymi mają się znaleźć także miejscowości zupełnie nieturystyczne.

Zamierzam zrealizować zaplanowaną trasę w kilku etapach, z bazą wypadową z Hurghady. To właśnie Hurghada jest miejscem, gdzie będę mieszkać przez kilka najbliższych miesięcy...

Niektóre z niżej wymienionych miejsc już odwiedziłam podczas kilku wyjazdów do Egiptu, ale jeszcze nieraz chciałabym do nich wrócić.

PLANOWANA TRASA WYPRAWY

Kair, Giza, Sakkara, Memphis, Dendera Luxor, Dolina Królów, Karnak, Asuan, File Abu Simbel, Edfu, Wyspa Kitschnera, Elefantyna, Oaza Siwa, Oaza Baharija, Biała Pustynia, Oaza Dakhala, Al Qars, Port Said, Aleksandria i wiele innych miejsc, dokąd nas zawieje ;)

ŹRÓDŁO: NA PODSTAWIE MAPKI Z GOOGLE

Co prawda jeszcze sporo czasu zostało do zaplanowanej daty wylotu ( koniec maja ),

ale planowanie całości wyjazdu jest tematem przewodnim moich wszystkich myśli ;)

Świątynia Luksorska i Muzeum Luksorskie

Ze świątyni w Karnaku możemy dojść procesyjną Aleją Sfinksów do Pierwszego Pylonu Świątyni Luksorskiej, którego strzegą cztery kolosy Ramzesa II.

google

Pomiędzy nimi stały kiedyś dwa obeliski. Pierwszy pylon o szerokości 65 metrów na rozkaz Ramzesa ozdobiono scenami ilustrującymi słynne zwycięstwo Ramzesa nad Hetytami w bitwie pod Kadesz.

by Anita

Przed pylonami znajdowały się niegdyś dwa 25-metrowe obeliski (jeden z nich został wywieziony w 1833 r. do Paryża i ustawiony w 1836 roku, na Placu Zgody) oraz sześć posągów Ramzesa, królowej Nefertari i ich córki Maritamon. Do naszych czasów przetrwały tylko dwa z nich (trzeci jest odrestaurowany).

źródło: http://www.britannica.com/

Za pylonami znajduje się dziedziniec Ramzesa II otoczony podwójną kolumnadą. Bezpośrednio za pylonami, po prawej stronie znajduje się kaplica Hatszepsut, po lewej, na ruinach świątyni, zbudowano meczet Abu al-Haggag.

by Anita

Świątynia Luksorska (tzw. Harem Południowy ze względu na patronat boga płodności Amona) - znana jest także jako Świątynia Narodzin Amona. Budowę świątyni rozpoczął Amenhotep III, jego następcy kontynuowali dzieło rozbudowując świątynię. Ostateczny kształt otrzymała za czasów Ramzesa II. Kolumny stojące w tej świątyni mają głowice w kształcie rozwiniętych kwiatów papirusu.

by Anita

Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w 1989 r., na dziedzińcu odnaleziono 20 posągów królewskich ukrytych pod posadzką jeszcze w starożytności. Najstarsze z nich pochodzą z czasów Amenhotepa.

by Anita

Po upadku Teb, świątynia została zapomniana, zasypana przez piaski, na których z biegiem czasu rozrosło się miasteczko Luksor. Z ziemi wystawały wówczas jedynie fragmenty kolosów Ramzesa i wierzchołki obelisków. Kiedy rozpoczęto prace wykopaliskowe, przesiedlono mieszkańców i przeniesiono ich domy, pozostawiając jedynie meczet al-Hadżadża - w którym spoczywa patron Luksoru - Yusuf Abu al-Haggaga. Legenda głosi, że każdemu, kto chciał zburzyć meczet, przydarzało się straszne nieszczęście.

by Anita

W czasach rzymskich na terenie świątyni mieścił się obóz wojskowy. Chrześcijanie używali świątyni jako kościoła. W kilku miejscach możemy zobaczyć pozostałości fresków:

google

Tak więc w przeciągu wieków w świątyni luksorskiej spotkały się 3 wielkie religie: staroegipska, koptyjska i muzułmańska.

W nocy jest pięknie podświetlona i sprawia wrażenie tętniącego życiem placu.

by Anita

Aleja po której obu stronach stoją kamienne sfinksy, ma szerokość 76 m, a długość około 3 km.

Została wybudowana w czasach faraona Amenhotepa III i służyła jako droga procesji między świątyniami w święto Opet.

źródło: http://blog.holidaycheck.pl/

Święto Opet, w którym każdy faraon musiał osobiście wziąć udział po intronizacji, stwarzało okazję do wielkiej zabawy dla całego miasta. Procesja świętych barek Triady Tebańskiej ruszała z Karnaku, skąd Amon -Ra wyruszał w odwiedziny swojej małżonki Mut. Wśród całego korowodu byli kapłani, mieszkańcy pałacu i rodzina królewska, zwykli poddani, a nawet rzeźnicy prowadzący woły rzeźne na ofiarę dla bóstw.

źródło: http://www.blogi.szkolazklasa.pl

Było to święto w którego czasie barki Bogów Amona, Mut (jego żony) , Chonsu (syn Amona) oraz barka faraona kapłani przenosili do świątyni w Luksorze. Procesja trwała od jedenastu do dwudziestu siedmiu dni.

Obecnie aleja procesyjna wygląda tak i często służy miejscowym dzieciakom jako plac zabaw:


Na wschodniej stronie Nilu zostaje nam jeszcze Muzeum Luksorskie do zwiedzenia.

Muzeum usytuowano przy promenadzie nad Nilem, w połowie drogi między świątyniami w Karnaku i Luksorze. W jego zbiorach znajduje się bogata kolekcja dzieł sztuki, pochodzących ze świątyń i nekropolii na terenie starożytnych Teb.

Niezwykle ciekawe przedmioty pochodzą z grobowca Tutenchamona znajdującego się w Dolinie Królów – złocona głowa bogini Hathor, łoże pogrzebowe oraz barki, mające za zadanie ułatwić faraonowi przedostanie się na tamten świat.

Można tu także oglądać reliefy pochodzące ze świątyni Echnatona w Karnaku, przedstawiające sceny z życia codziennego i znakomicie zachowane posągi z okresu Nowego Państwa. Warto zwrócić uwagę na statuę Thotmesa III, odnalezioną w Karnaku.


Świątynia w Karnaku, świątynia Luksorska oraz Muzeum to główne zabytki wschodniej strony Nilu. Następnym punktem wycieczki będzie zachodni brzeg Nilu. Aby tam się dostać, proponuję rejs feluką po życiodajnych wodach Nilu.... :)